Biopsje tarczycy

Biopsje tarczycy

Biopsja tarczycy to procedura służąca do diagnozowania stanów chorobowych tego gruczołu. Podczas badania, dokonuje się precyzyjnego nakłucia w wybranym, potencjalnie nieprawidłowym obszarze tarczycy. Celem jest uzyskanie próbek tkanki do szczegółowej analizy mikroskopowej. Najczęściej wykorzystywaną metodą w tym zakresie jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC), przeprowadzana pod kontrolą ultrasonografii. Dzięki tej technice możliwe jest skuteczne i precyzyjne pobranie materiału z tarczycy, co jest kluczowe w określeniu natury wykrytej zmiany, np. jej łagodnego bądź złośliwego charakteru.

Kiedy jest zalecana? 

Biopsja tarczycy jest zalecana w kilku określonych sytuacjach, które mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne związane z tarczycą. Oto niektóre z głównych wskazań do przeprowadzenia tego badania:

  1. Wykrycie guzków w tarczycy. Jeśli badania obrazowe, takie jak ultrasonografia (USG) tarczycy, wykazują obecność guzków, biopsja może być konieczna do ustalenia ich natury.
  2. Nieprawidłowości w wynikach badań hormonalnych. Anomalie w poziomach hormonów tarczycy mogą sugerować konieczność dalszych badań, w tym biopsji.
  3. Podejrzenie raka tarczycy. W przypadku, gdy istnieją podejrzenia dotyczące raka tarczycy, na podstawie badania klinicznego, historii medycznej lub wyników badań obrazowych, biopsja może pomóc w potwierdzeniu diagnozy.
  4. Szybkie zmiany w rozmiarze guzka. Gdy guzek tarczycy szybko się powiększa.
  5. Nieprawidłowości w badaniach obrazowych. Cechy, takie jak niejednorodność guzka, nieprawidłowe unaczynienie czy obecność mikrozwapnień w guzku na badaniu USG, mogą być wskazaniem do przeprowadzenia biopsji.
  6. Powiększone węzły chłonne. Obecność powiększonych węzłów chłonnych w okolicy tarczycy może wymagać biopsji w celu wykluczenia przerzutów nowotworowych.
  7. Historia medyczna. Przebyte naświetlania w okolicy głowy i szyi lub rodzinna historia raka tarczycy mogą zwiększać ryzyko i być podstawą do zalecenia biopsji.
  8. Niejasne objawy kliniczne. Niektóre objawy, takie jak trudności w połykaniu lub utrzymująca się chrypka, mogą być powiązane z problemami tarczycy i wymagać dalszych badań.

Jak przygotować się do badania?

Przygotowanie do biopsji tarczycy jest zazwyczaj proste i nie wymaga skomplikowanych działań ze strony Pacjenta. Oto kilka kluczowych kroków, które pomogą w przygotowaniu się do tego badania:

  • Przed biopsją należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, zwłaszcza tych, które wpływają na krzepnięcie krwi (np. aspiryna, warfaryna). Lekarz może zalecić tymczasowe zaprzestanie przyjmowania niektórych z nich.
  • Ważne jest, aby przed badaniem omówić z lekarzem wszelkie istniejące schorzenia, alergie, szczególnie na leki znieczulające, oraz historię medyczną.
  • Zazwyczaj nie ma potrzeby stosowania specjalnej diety przed biopsją tarczycy.
  • Zaleca się, aby w dniu badania obszar szyi był czysty i suchy, bez makijażu czy kremów.
  • Warto ubrać się w wygodne ubrania, które umożliwią łatwy dostęp do szyi.
  • W zależności od indywidualnej reakcji na zabieg, może być konieczne, aby ktoś towarzyszył Pacjentowi po badaniu lub zorganizował transport do domu.
  • Jeśli Pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa ciążę, powinna o tym poinformować lekarza przed zabiegiem.

Przebieg badania 

Biopsja tarczycy jest procedurą, która zwykle przebiega szybko i sprawnie. Zabieg trwa od 15 do 30 minut i jest zazwyczaj dobrze tolerowany przez Pacjentów. Dyskomfort związany z biopsją jest minimalny, choć mogą wystąpić lekkie siniaki lub obrzęk w miejscu nakłucia.

Oto kroki, jakie są zazwyczaj podejmowane podczas tego badania:

  1. Na początku Pacjent jest umieszczany w pozycji leżącej z lekko wyprostowaną szyją. Lekarz dokładnie dezynfekuje obszar szyi, w którym będzie przeprowadzane nakłucie.
  2. Następnie, zazwyczaj za pomocą ultrasonografii, lekarz lokalizuje guzek w tarczycy, który ma być poddany biopsji. USG jest używane w czasie rzeczywistym, aby precyzyjnie kierować igłą.
  3. W większości przypadków miejsce nakłucia jest znieczulane miejscowo. Znieczulenie ma na celu zmniejszenie dyskomfortu podczas nakłuwania skóry. Używając specjalnej cienkiej igły, lekarz delikatnie nakłuwa guzek i pobiera z niego materiał do badania. Może być wymagane kilkukrotne wkłucie, aby uzyskać wystarczającą ilość próbki. Przez cały czas trwania procedury lekarz monitoruje postęp za pomocą ultrasonografii, co zapewnia precyzję i bezpieczeństwo zabiegu.
  4. Po uzyskaniu próbki, igła jest wyjmowana, a na miejsce nakłucia aplikowany jest jałowy opatrunek. Pacjent może być poproszony o pozostanie w placówce na krótki okres obserwacji po zabiegu, aby upewnić się, że nie występują żadne komplikacje, takie jak krwawienie czy reakcja alergiczna na znieczulenie. Lekarz może udzielić instrukcji dotyczących pielęgnacji  miejsca biopsji oraz informacji o tym, czego należy się spodziewać w najbliższych dniach.
  5. Próbka tkanki jest następnie przesyłana do laboratorium, gdzie zostaje poddana badaniu histopatologicznemu. Wyniki są zazwyczaj dostępne po kilku dniach, w zależności od laboratorium.

Interpretacja wyników 

Wyniki biopsji są zwykle dostępne w ciągu tygodnia. Pacjent powinien umówić się na wizytę u lekarza, aby omówić wyniki. Interpretacja wyników biopsji tarczycy jest kluczowym elementem w diagnozowaniu i planowaniu dalszego postępowania medycznego.

Oto ogólny przewodnik po interpretacji wyników:

  • Biopsja niediagnostyczna lub niewystarczająca (Bethesda I). W tej kategorii próbka nie zawiera wystarczającej ilości komórek tarczycy do oceny, co może wymagać powtórzenia biopsji.
  • Zmiana łagodna (Bethesda II). Wynik wskazujący na łagodną zmianę, taką jak guzek koloidowy lub zapalenie tarczycy. Zazwyczaj nie wymaga dalszego agresywnego leczenia, ale regularne monitorowanie może być zalecane.
  • Atypia o nieokreślonym znaczeniu (Bethesda III) lub podejrzane o pęcherzykowatość (Bethesda IV). Wyniki te są niejednoznaczne i mogą wymagać dalszej diagnostyki, często w postaci powtórnej biopsji lub bardziej szczegółowego monitorowania.
  • Podejrzenie złośliwości (Bethesda V). Wynik ten wskazuje na podejrzenie raka, ale nie jest definitywnym potwierdzeniem. W takim przypadku często zaleca się dalsze badania diagnostyczne, w tym możliwą operację.
  • (Bethesda VI). Wynik potwierdzający obecność raka tarczycy. W zależności od typu i stopnia zaawansowania raka, leczenie może obejmować operację, terapię hormonalną, radioterapię, czy inne metody leczenia onkologicznego.

Każdy przypadek jest indywidualny, dlatego interpretacje należy pozostawić lekarzowi, który weźmie pod uwagę nie tylko wynik biopsji, ale również inne czynniki, takie jak historia medyczna Pacjenta, wyniki badań obrazowych oraz ogólny stan zdrowia.

Po otrzymaniu wyników

  • Pacjent spotyka się z lekarzem prowadzącym. Podczas tej wizyty lekarz omawia wyniki biopsji i zaleca odpowiednie dalsze kroki, które mogą obejmować dodatkowe badania, obserwację, leczenie medyczne lub zabieg chirurgiczny.
  • W zależności od wyników, może być potrzebne dalsze leczenie, takie jak operacja tarczycy, terapia hormonalna, radioterapia czy inne metody leczenia.
  • Nawet jeśli wyniki biopsji są dobre, regularne kontrole i monitorowanie tarczycy mogą być zalecane, aby śledzić ewentualne zmiany.
  • W przypadku wyników niejednoznacznych lub podejrzenia nowotworu, lekarz może zalecić dodatkowe badania, takie jak powtórna biopsja, badania obrazowe, testy genetyczne lub inne specjalistyczne konsultacje.

Nasi specjaliści z tej dziedziny

Oferta specjalna

Cennik

biopsja tarczycy 350zł